كارگاه يك روزه در خصوص بيماري مشترك بين انسان و دام (مشمشه) براي كارشناسان و كاردان ها و پزشكان مركز بهداشت شيروان برگزار شد
به گزارش روابط عمومي شبكه بهداشت درمان و دانشكده پرستاري شيروان:
رئيس مركز بهداشت شيروان گفت:
کارگاه یکروزه بیماری مشمشه وسندرم تنفسی خاورمیانه وطرح ادغام آسم درسیستم مراقبت بهداشتی شبکه با مشارکت مرکز بهداشت و شبکه دامپزشکی شهرستان جهت کلیه کاردانهاي بهداشتي ،کارشناسان و پزشکان مراکز روستایی و شهری درمورخه 16/10/92در سالن کنفرانس مرکز بهداشت شهرستان شیروان بر گزارشد
دكترحسين صمدي به شرح مختصري در مورد اين بيماري پرداخت:
اين بيماري درحال حاضر در كشورهايي از قاره آفريقا ، آسيا ، خاورميانه بصورت آندميك و در بعضي از مناطق همانند بالكان بصورت انفرادي وجود دارد . آخرين مورد بروز بيماري انساني در كشور در منطقه دزلي كردستان بوده كه منجر به مرگ 5 نفر از هم وطنان مي شود . شايان ذكر است آخرين مورد انساني گزارش شده در جهان به سال 2001 و ابتلاء يك نفر پزشك ارتش در ايالت مريلند آمريكا مي شود . از آنجا كه بيماري بيش از 50 سال است كه در ايالات متحده ريشه كن شده ابتلاء شخص نامبرده شك اذهان عمومي را نسبت به سلاحهاي ميكروبي برانگيخت .
دركشور ما نيز بيماري از قديم بين دواب ارتشي و غير نظامي وجود داشته وبه علتهاي :
- عدم مراقبت هاي لازم
- جايگاه بد و غير بهداشتي
- خدمات سنگين و طاقت فرسا
- و عدم امكان كنترل دواب غير نظامي موجب انتقال بيماري گرديده است.
در ايران قديم بيماري با نام خنام خوانده شده و در ادبيات آن زمان به عنوان بيماري كشنده و مهلك كاربرد داشته است . تدريجاً كه نقش اسب و تك سميها بعنوان نيروي محركه در حمل ونقل و جنگها كاهش يافته و پرورش و نگهداري اسب بصورت ايلخي ازبين رفته و يا بواسطه همه گيري هاي ساير بيماريهاي كشنده تك سميان و كاهش شديد تراكم آنها و همچنين كاهش فشارهاي كاري و استرسهاي ناشي از آن ، از شدت شيوع بيماري نيز كاسته شده يا خاموش گرديده است . از اين مرحله به بعد بيماري و مبارزه با آن ، بواسطه عوامل فوق الذكر كمرنگ شده و بدست فراموشي سپرده شد .
بروز شکل باليني مواردي از بيماري مشمشه در بين اسبهاي تهران و همدان در سالهاي 1371 تا 1373 ( اسبهاي وارداتي از عراق كه بعضا واجد داغ هاي مشخص آن كشور نيز بودند ) و بدنبال آن انجام 12358 نوبت تست مالئين در تعدادي از اسبهاي كشور در سال 1374 و تشخيص 23 مورد رآكتور و ادامه وضعيت در سالهاي بعدي و توسعه عمليات مبارزه با بيماری در باشگاههاي سواركاري و مراكز نگهداري و پرورش اسب ، بيانگر ضرورت اتخاذ تدابير مناسبي جهت مبارزه و پيشگيري اين بيماري می باشد.
- با در نظر گرفتن پيشرفتهاي تكنيكي در زمينه پرورش اسبهاي اصيل و ارزشمند و اهميت امر صادرات و توسعه آن
- وجود و توسعه باشگاههاي سواركاري و تمايل روز افزون علاقمندان به ورزش سواركاري و تماس با اين حيوان
- وجود بيش از 7 هزار رأس اسب در مجتمعهاي پرورش و نگهداري و يا باشگاههاي سواركاري در كنار جمعيت نامشخص ساير تک سميان در كشور
- آندميك بودن بيماري در كشور همجوار غربي ( عراق ) و شمال غربي ( تركيه ) وعدم اطلاع دقيق از وضعيت سلامت تک سميان ساير کشورهای همسايه ( در سال 2003 در كشور تركيه بيش از 2800 راس تك سمي رآكتور شناسائي و گزارش گرديده است )،
- تردد و نقل و انتقال غير مجاز اسبها
- عدم وجود واكسن مناسب براي ايمن سازي اسبها
- احتمال قابليت انتقال بيماري در ديگر حيوانات
- و بالاخره تماس جمعيت حساس تک سميها در طي مسابقات مختلف برگزار شده در كشور در معرض خطر ابتلاء به بيماري مشمشه بوده و لازم بود برنامه مبارزه اي مؤثري از سوي سازمان دامپزشكي كشور به مورد اجرا گذاشته شود .
- با توجه به سابقه تاريخي پرورش و استفاده از اسب در ايران