آیا تا به حال از خود پرسیده اید که چرا اهدای عضو مهم است؟ آیا ممکن است روزی به پیوند عضو نیازمند شویم؟ در این لحظه چه احساسی خوهیم داشت؟

امروز ۳۱ اردیبهشت روز ملی اهدا عضو است و این روز به دلیل فرمان تاریخی و جایز دانستن  اهدا اعضا توسط حضرت امام (ه) و ابلاغ شورای انقلاب فرهنگی در تاریخ کشور ثبت شده است.

ایران و تاریخچه اهدا عضو::

۱۳۱۴ خورشیدی: نخستین پیوند قرنیه

۱۳۴۷ خورشیدی: نخستین پیوند کلیه

۱۳۶۹ خورشیدی: نخستین پیوند مغز استخوان

۱۳۷۲ خورشیدی: نخستین پیوند قلب و کبد

۱۳۷۹ خورشیدی: نخستین پیوند ریه

۱۳۸۵ خورشیدی: نخستین پیوند پانکراس و روده.

تا ۳۱ اردیبهشت ۶۷ که حضرت امام (ره) در یک استفتایی این عمل خداپسندانه را مقبول و جایز دانستند که نهایتا بعد از گذراندن سیر مختلف قانونی در سال ۱۳۷۹ این کار جنبه قانونی هم پیدا کرد.

اما در شیروان:
کلان شهر بعد از مرکز استان خراسان شمالی،
تاکنون ۱۶ نفر اهدا کننده داشتیم و
 ۱۳۴۷۶ مورد تقاضای صدور کارت اهدا عضو

و این یعنی با توجه به مقایسه آمار جمعیتی در سطح شهر های استان 
       (((مقام اول)))

(البته با توجه به ساپورت بیماران مرگ مغزی و نداشتن بخش ICU در شهرستان فاروج ، انجام امور این شهر هم با شیروان میباشد )
به هرحال بد نیست که بدانیم
در حدود ۲۵ هزار بیمار نیازمند به اعضا و یا  نسوج در کشور با بیماریهای صعب العلاج خود دست و پنجه ترم میکنند و در هر ۲۴ ساعت حدود ۷ تا ۱۰ نفر از این هموطنان را از دست میدهیم؛ و این در حالی است که به دلایل مختلف حدود ۷۵ درصد موارد مرگ مغزی ها ی قابل اهدا عضو؛ را از دست میدهیم.
و این یعنی از دست دادن جان در دو کالبد 
و یعنی از دست رفتن ارز  و منابع ارزی کشور (برای حمایت های مختلف بیماران مانند دیالیز های مختلف و رایگان و تهیه داروهای فوق تخصصی و ......
و اگر فرهنگ اهدا عضو به طور ملموس و مانند خیلی از کشور ها برای مردم جا انداری شود 
و این موضوع به عنوان یک اصل در اصول زندگی همه ما واقع شود تنها از منظر یک دیدگاه و آنهم مهمترین آنان ، قرآن کریم و آیه شماره ۳۲ سوره مائده میتواند دلیلی قاطع بر تعالی نفس و روح انسانی و نیز در دنیا و آخرت شود و  برگشت به زندگی و بدست آوردن سلامتی و ((جان))   که گرانبها ترین داشته در روی کره خاکی برای هر شخصی است از دیگر مزایای این عمل خداپسندانه است.
راستی اگر اهل محاسبه هستید  حساب کنید اگر از هر اهدا کننده جان حدود ۸ تا ۱۵ نفر نجات پیدا میکند ، چه اتفاق خوب رقم خورده است؟ 

اتفاق خوبی که به لطف و کرم الهی  به خانواده های محترم و ایثارگر این عزیزان (۱۶ نفر) صورت گرفت
  و  صد البته  که زحمات و پیگیری ها و حضور بی ادعا و بدون چشمداشت، تیم اخذ رضایت(متشکل از معتمدین محترم شهر و مسئولین گرانمایه برخی دستگاههای خدماتی و اجرایی میباشند) مسئولین محترم و خدوم خصوصا امام جمعه محترم و فرماندار عزیز و  ریاست محترم شبکه های شیروان و فاروج و روئسای محترم و مدیران ارشد  بیمارستان های این دو شهر و  شهر دار و اعضای شورای شهر خستگی ناپذیر.
در ادامه به طور ویژه از جناب آقای دکتر سید حسینی (ریاست اسبق بیمارستان های شهرستان و مسئول فنی بخش icu و همکاران ایشان در شیروان  که غیر از وظیفه قانونی و پیگیری های علمی تا انجام اهدا عضو ،با حضور در مراسم ختم اهدا کنندگان تسکین و اصلی دل بازماندگان را باعث میشدند و حتی در این دید و بازدید ها با هزینه های شخصی و دست پر ظاهر میشدند.

 همچنین با تقسیم های کشوری در حوزه سلامت و در  قطب شمال شرق کشور که به عنوان بلوک شمال شرق شناخته میشود ، بیمارستان منتصریه مشهد محل انتقال بیماران برای انجام اعمال جراحی و  اهدا اعضا میباشد که باید یاد کنیم از علمدار این حرکت خیرخاهانه که شخصیت پیگیر و با زهد و تقوی و قابل ستایش و زبان زد عام و خاص میباشد ،جناب آقای دکتر خالقی و نیز همکاران صدیق و ساعی ایشان در آن بیمارستان، و کارشناس مسئولان این واحد در  آن مجموعه ، جناب آقایان محمدی و راهزاد .
به امید آن که تمامی خدمات ما جزو عباداتمان ثبت و ضبط شود.

انشاالله

پیمان روشن ضمیر _
کارشناس مسئول واحد فراهم آوری اعضا و اهدا عضو در شهرستانهای شیروان و فاروج.